اثر زمان و روش فرآوری بر ارزش غذایی لاشۀ گاماروس ( پونتوگاماروس مئوتیکوس)

در این تحقیق با توجه به ارزش غذایی گاماروس ها به بررسی کیفیت و اجزای غذایی گاماروس پرداخته شده است. به همین منظور در این آزمایش، گاماروس­های جمع­آوری شده از ساحل جنوبی دریای خزر در ناحیۀ بندرانزلی به سه تیمار شاهد، خشک شده و فریز­شده تقسیم شدند. تیمار­ها در سه فاز زمانی بعد از یک هفته، دو هفته و یک ماه از نظر صفات کیفی یعنی پروتئین، چربی، خاکستر و رطوبت در آزمایش گاه از نظر بیوشیمیایی بررسی شدند. هر اندازه گیری با سه بار تکرار همراه بود. نتایج تجزیه واریانس عوامل بررسی شده نشان داد که تیمارهای مختلف، تفاوت­های معنی داری در میزان پروتئین، خاکستر و رطوبت دارند، اما در مورد چربی بین اثرات متقابل زمان و نحوۀ نگه داری اختلاف معنی­داری وجود نداشت. مقایسۀ میانگین شاخص­های ارزیابی­شده با آزمون دانکن نیز نشان داد که بیش ترین مقدار پروتئین (13/43 درصد)، بیش ترین مقدار چربی (78/5) و بیش ترین مقدار خاکستر (25/23 درصد) در نمونۀ خشک شده مشاهده شد. در صورتی که بیش ترین مقدار رطوبت (67/75 درصد) در نمونۀ شاهد اندازه­گیری شد. کم ترین مقدار خاکستر (82/5)، کم ترین مقدار چربی (41/0 درصد) و کم ترین مقدار پروتئین (36/12 درصد) در نمونۀ شاهد مشاهده شد درصورتی که کم ترین مقدار رطوبت (52/13 درصد) در نمونۀ خشک شده اندازه­گیری شد.